Yahya Kemal Beyatlı, 1884 yılında Üsküp’te doğdu. Babası, Üsküp’ün tanınmış ailelerinden birinin reisi olan Ömer Bey’dir. Annesi ise Fatma Hanım’dır.
Beyatlı, ilköğrenimini Üsküp’te tamamladıktan sonra, 1899 yılında İstanbul’a gitti. İstanbul’da Mekteb-i Hukuk’ta hukuk eğitimi aldı. Ancak, hukuk eğitimini yarıda bırakarak, edebiyata yöneldi.
1902 yılında Servet-i Fünun dergisinde ilk şiiri yayımlanan Beyatlı, bu derginin önde gelen şairlerinden biri oldu. Servet-i Fünun’un kapanmasından sonra, Milli Edebiyat akımının önde gelen isimlerinden biri oldu.
Beyatlı, 1912 yılında İttihat ve Terakki Cemiyeti’ne katıldı. Balkan Savaşları sırasında, ordunun propaganda biriminde görev aldı.
1923 yılında Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulmasının ardından, Ankara’ya yerleşti. Ankara’da çeşitli görevlerde bulundu. 1934 yılında Ankara’da hayatını kaybetti.
Beyatlı, Türk edebiyatında “Anadolu Şairi” olarak anılır. Şiirlerinde, Anadolu’nun zengin kültürünü ve tarihini yansıtmıştır. Ayrıca, şiirlerinde, Türk milletinin bağımsızlık ve çağdaşlaşma mücadelesine vurgu yapmıştır.
Beyatlı’nın başlıca eserleri şunlardır:
- Şiirler (1919)
- Rubailer (1928)
- Süleymaniye’de Bayram Sabahı (1931)
- Abideler (1934)
- Edebiyat Tarihi Dersleri (1946)
Beyatlı’nın şiirleri, Türk edebiyatında önemli bir yere sahiptir. Onun şiirleri, Türk milleti için bir ilham kaynağı olmuştur.
Beyatlı’nın Anadolu’ya ve Türk milletine olan sevgisi, onun şiirlerinde açıkça görülür. Örneğin, “Süleymaniye’de Bayram Sabahı” şiirinde, Beyatlı, Süleymaniye Camii’nin ihtişamını ve Türk milletinin zengin kültürünü anlatır. “Abideler” şiirinde ise, Beyatlı, Türk milletinin tarih boyunca kurduğu medeniyetleri över.
Beyatlı’nın şiirleri, sadece Türk edebiyatında değil, dünya edebiyatında da önemli bir yere sahiptir. Onun şiirleri, birçok dile çevrilmiş ve dünya çapında okunmaktadır.